Böngészés: novella
/harmadik rész „Te szemét köcsög, alávaló, rühes toportyán!”. Befaltad a barátom! Nem szégyelled magad? Rák essen abba a telhetetlen beledbe’!”…
Dédike nem csak aludni ment elsőnek esténként, hanem elsőnek is ébredt. Már hajnalban kinn tett-vett a kertben. Ilyenkor ereje teljében…
Evelin a fejéhez kapott, amikor az órájára nézett – Te jó ég! – Sikoltotta el magát, – megint elkéstem…, szegénykém,…
Élt a város szélén, takaros kis házában egy vénséges-vén öregember. Csúnya egy teremtménye volt a világnak, ezért kerülték az emberek,…
A fiú korán elhagyta a szülői házat, mert mindenáron önálló akart lenni. Tudatosan építette fel az eljövendő életét. Szeretett volna…
Két, korábban fejlesztőként dolgozó ember a múltban egymásba szeretett, azonban kapcsolatuk csak szerteágazóvá vált, és nem tudott kiteljesedni, koherens –…
Kiszállok az autóm hűvöséből, sodrok egy staubot, és mindjárt el is kezdek eggyé válni a hely szellemiségével. Másodszor vagyok itt,…
A férfi először azt hitte, nem jól lát. Már eleve óvatosan haladt, de most még jobban lelassított. Az autó ablakai…
November volt. A fák szemérmetlenül meztelenre vetkőztek. Göcsörtös ágaik, mint csupasz csontváz-karok meredeztek a folyóparton. Egy reggel aztán fagy ropogtatta…
Rég volt, még gyermekkoromban, amikor éledő tudatom csápjaival tapogattam ki a köröttem lévő valóságot, így ismerkedtem meg szűkebb, és a…