Der Frühling breitet die Schwingen aus,
Die Tage stießen gelinder.
Im Hofe hinter dem Waisenhaus
Spielen die Waisenkinder.
Gar lieblich flutet der Blütenduft
Über die Mauerwände.
Die weiche, kosende Veilchenluft
Streichelt wie Mutterhände. —
Es zwitschern die Schwalben am Kirchenturm
Über der Friedhofspforte.
Der fröhlich brausende Frühlingssturm
Jubelt wie Mutterworte. –
O Frühling, was streust du für Wonnen aus,
Für heiße Wehmut nicht minder!
Im Hofe hinter dem Waisenhaus
Spielen die Waisenkinder – –
Frida Schanz
Árva gyerekek
Egy langyos kora tavasz napján,
már melegebben süt a nap,
hátul az árvaház udvarán
hol az árvák játszanak.
A virág illata átcsapott
a téglafalakon át,
ibolya illata simogat ott
mint régen édesanyánk.
Tornyon fecskék csicseregnek
a temető kapu felett,
tavaszi szél a hegyekben, mint
egy anya halk éneke.
Ó tavasz, mily szép gyönyört hoztál,
forró öröm a bánatnak!
Hátul az árvaház udvarán
hol az árvák játszanak.
Fordította Mucsi Antal