Wärst du ein Bächlein, ich ein Bach
Wärst du ein Bächlein, ich ein Bach,
So eilt ich dir geschwinde nach.
Und wenn ich dich gefunden hätt’
In deinem Blumenuferbett:
Wie wollt ich mich in dich ergießen
Und ganz mit dir zusammenfließen,
Du vielgeliebtes Mädchen du!
Dann strömten wir bei Nacht und Tage
Vereint in süßem Wellenschlage
Dem Meere zu.
Wilhelm Busch
(1832-1908)
Ha patak vagy, csermely lennék…
Ha patak vagy, csermely lennék,
Tehozzád én úgy sietnék.
Ha hullámom téged talált,
S virágkikötődben megállt:
Magam átadom ott néked,
S egyesülve hullámzok véled
Te nagyon szeretett leány!
S ekkor áradunk nappal s éjjel
Feléd – szelíd hullámveréssel –
Nagy óceán.
Szalki Bernáth Attila