ábrándjaidat, lemaradsz a
kompról.
Az ég kékjén úsznak
vágyaid vitorlásai,
horgonyaik csak
a hegyek csúcsait
koptatják.
Dombtető sík lankáin
törted vándorbotodat,
a mezők virágai
ringattak a megnyugvás
bódító álomföldjén.
Mosd meg szemeidet
a jéghideg forrásvízben,
vagy álmodj kisebbet.
12 hozzászólás
Nem érdemes kisebbet álmodni.
Érdekes a versed, az eleje különösen megfogott. Mert amíg nem tudom, mit akarok, amíg "a hasztalanság faragja" az ábrándjaimat, addig nem a valóságban élek. Jó volt olvasni.
Köszönöm!
Üdv: Klári
Köszönöm, Klára! Nem épp az optimizmus, de azért nem is a pesszimizmus vezetett a megírása közben, csak a racionalizmus. 🙂
Kedves Csaba!
Tetszik a versed. Miért is? A fene tudja. Bejön. Olyan Csabás. Álmodj kisebbet… nem is tudom. Ha a hasztalanságból táplálkoznak a vágyak, érdemes is. Nem elcsépelt, hétköznapi,
Bocs, de ennél jobb indoklást nem tudok adni a csillagokhoz. 🙂
Üdv,
A.
Köszönöm, Andi!
Szia Csaba! 🙂
Amint megláttam a címet, rögön lejátszódott bennem valami felszólításod által: még ennél is kisebbet álmodni??? 🙂
Aztán haladtam a sorokkal: és ki fizeti a révészt? 🙂
Szerettem volna fekete pontokat osztogatni Neked, de ezen a helyen nem tudok, bármennyire is készültem. 🙂
Viszont jéghideg forrásvíz adódik, hát mosom… szemeimet. 🙂 (Tudoooom, páros szerv, egyes szám! 🙂
Nagyon tetszett a versed, tanulságos. Eszemben sincs szemet mosni, inkább nagyobbakat álmodok. :)))
Szeretettel: Kankalin
Köszönöm, Kankalin! Nyugodtan küldheted azokat a fekete pontokat. 🙂
:))) Kifogyott a fekete tollam, ideje gondoskodom a feltöltésről, sulikezdés előtt egy nappal. Mivel íróeszköz nincs, inkább álmodom… jóóó nagyokat. 🙂
Engem ugyan nem befolyásoltál, versed inkább olaj volt a tűzre, tán a hegyekig is elért az áradat. Naná, hogy elért, remélem.
Tényleg tetszett, miért is adnék feketét? 🙂 Ami késik, nem múlik, nem leszek ám szívbajos, ha alul teljesítesz. Ezzel a verssel viszont kilőttél engem a Világ Közepébe. 🙂
Landoltam, ott a helyem. 🙂
Ott is lehet fekete tollbetétet kapni. :)))
Szeretettel: Kankalin
A napokban kotorásztam itthon, és előkerült 3 db vadonatúj tollbetét. Küldöm akkor postán. A Világ Közepének mi is az irányítószáma?
Taz, az ábrándok sosem hasztalanok.
Szerintem.
Igaz, minél kisebbet álmodunk, annál kevesebb az esélye a nagy zuhanásnak.
Hm. A könnyedség ellenére mélyet rejt.
Kösz, Rea! Ráéreztél, a nagy zuhanásoktól védem magam, mert az ejtőernyőim is elfogytak.
Kedves Csaba!
A versedről egy dal jutott eszembe. A Két álmodozó, ki ma már álmodni sem mer. A cím szerint fejlesztetted a tartalmat , a félelem valahogy túlnő a szenvedélyen. A reménytelenség is felüti a fejét a versben. Én pedig azt mondom erre neked, hogy nem szabad kicsit álmodni. Nagyot kell. És ha az ember a képesebbik felére pottyan, akkor is fel kell állni. Még akkor is, ha nincs már tartalék ejtőernyője sem. Mert ha nem mersz álmodni, akkor semmire sem viszed. Üdvözlettel: Szilvi
Köszönöm, Szilvi, elnézést a késésért, nem túl gyakran nézek fel ide mostanában. 🙁 A dalt nem ismerem, amiről írtál, azt viszont igen, pozitív hozzáállásnak hívják. :))
Köszönöm szavaidat!