E napon is úgy kel a nap,
mint az évnek bármely napján,
bár párás a tekintete
a láthatár horizontján.
Talán ő is érzi, sejti,
ez a nap a Holtak napja,
szomorúan gondol rájuk,
hiszen ő az élők papja.
Mi őrizzük szíveinkben
szeretteink emléklángját,
egész évben, rejtett fényben,
ám ma gyújtsunk mécsest, gyertyát!
Friss virág van a sírokon,
hantok alatt fáradt testek,
a szívünkben élnek tovább
ők, kik a kapun átmentek.
Mert lelkeik élők földjén
várnak minket fenn a mennyben,
álmok szárnyán találkozunk
habfelhők közt, kék egekben…
Letűnt idők tiszta tükrén
csak a szépre emlékezünk,
elmentek a jók közülünk,
s álmainkban velük leszünk.
1 hozzászólás
Nagyon szép ünnepi verset írtál a november 1-i ünnap emlékére:
"Letűnt idők tiszta tükrén
csak a szépre emlékezünk,
elmentek a jók közülünk,
s álmainkban velük leszünk."
Én Október címén írtam erről a témáról, ha nem is ilyen szépen, pontosan…
Kata