Szívem lángra lobbant
Ég még most is lángja
De mit ér az érzés
Ha nincs aki táplálja
Mindenkiben téged látlak
Mindenhol kereslek
Te adtál értelmet az én életemnek
S mégis könnyeim arcomon lefolynak
Mert elmentél, s nélküled
Véget ért egy új nap!
2 hozzászólás
Hát ez a vers elszomorit nagyon 🙁 Hát elég fura verseket irsz mostanában :S
Szomorú, de az elmúlt dolgokat visszahozni már nem lehet…
Mindenesetre szép a vers!