Alattam egy cabrió robog,
felettem az őszi nap ragyog.
Szívemben egy régi dalt zenél
a bágyatag, októberi szél.
Dalt duruzsol a motor nekem,
átszáguldok hosszú éveken.
Erre jártam harminc éve már,
most rohanok hűlt emlék után!
Arra megyek, száz határon át,
hol meglátom kis talpam nyomát.
Egy pillantás, máris ott leszek,
hol gyermekként lepkét kergetek.
Sárga homok…, mezítláb futok,
hozzád anyám, rám fogsz várni ott!
Régi házunk málló, roskatag,
kacagásunk őrzik vén falak…
Míg tapostam rozsdaszín avart,
reám a szél mennyi port kavart.
Mégis milyen tiszta voltam én,
meg sem fakult szívemben a fény!
Autóm zúg, az utat eszi,
szemeimet sós könnyem lepi.
Áldott korom elrohant tova,
gyorsabban mint cabriók sora.
Rohan kocsim, túl a kanyaron,
emlékeim mögöttem hagyom.
Már csak a szél borzolja hajam,
dúdolok egy kis dalt egymagam.
8 hozzászólás
Dúdold alberth, mi szívesen olvassuk. Dallamos emlékeid útján jó volt végigmenni.
Gratulálok!
Kedves Alberth!
Bizony ellepi a könny a szemünket amikor visszatérünk , emlékezünk.Szép ez,mint a versed .
Üdv:Marietta
Kedves Albert!
Igazán lenyűgözően tudsz írni, elrepíted az embert a múltba , a jövőbe a mába…Ez nem ér!!!:):):)…Ez varázslat!:):):)
Remek, kifejező verset írtál!
Üdv: Lyza
Kedves Albert!
A verset egy újjászülető ember szemével látom, de ez az ember is olyan szépnek találja mint az a régi ísmerősöm. Talán, még szebbnek, ha ez egyáltalán nállad ez a ragozás egyáltalán még lehetséges. mert nekem most minden nap, minden szép. Hazamentünk Október 28-án, hogy élvezzüük az otthonlétet, és az összes napokat betegen fekfe az ágyban töltöttem, még majdnem karanténba is tettek. De ma minden olyan jó, és szép, annak ellenére, hogy fáradt vagyok, mert tegnap tiz óra alatt lehajtottam az 1000 km. Budapesttöl hazáig. Egy pár Íróklub ismerősömet akartam meglepni látogatásommal, de a sors,majdnem nekem adta, az utosó meglepetést.
üdvTóni
Kedves Adrien!
Mindig reménykedek, hogy szívesen olvassátok az újonnan feltett versemet. Az emlékezés a szép emlékekkel kezdődik, s azokat őrizzük meg legtovább. Ezért is hálás dolog erről írni.
Üdv.: alberth
Kedves Marietta!
Mondják, hogy az idő megszépíti az emlékeket. Ezért is látjuk a dolgokat visszanézve nosztalgikusnak. No meg a fiatalságunk emlékei a legszebbek általában. Valóban könnyeket csalhatnak bárki szemébe. 🙂
Üdv.: Alberth
Kedves Lyza!
Igazán felemelő értékelésedet köszönöm. 🙂
Üdv.: Alberth
Kedves Toni!
Veled mindig történik valami, ha hazajössz. Volt már paprikamérgezés, ha jól emlékszem, most meg megbetegedtél. A karanténra utalva szerintem valamilyen járványos nyavalyába eshettél. Csak nem valamilyen influenza vett le a lábadról? Örülök, hogy össze tudtad magad szedni a hazafelé vezető úton. Remélem, már meg is gyógyultál. 🙂
Te is autózás közben a felmerülő emlékek között válogathattál, még ha nem is cabrióval mentetek. 🙂
Mielőbbi gyógyulást kívánok neked és jó egészséget!
Üdv.: alberth