Kicsiny gyermeki szemmel oly szép a világ
Minden olyan meseszerű és léteznek csodák
Míg még kicsik vagyunk tündérekben hiszünk
S soha semmiféle baj részesei nem leszünk
Később már az élet minket másra is tanít
Elfelejtjük amit régen tudtunk, hogy mi is a hit
Már nincsenek mesék se manók se tündérek
Csak a valóságos kegyetlenség melytől nem féltek
Már megszoktuk lassan, hogy milyen is a világ
A gyermekek fejében csak egy mese talán
A sok fájdalom és szenvedés körbevesz minket
De az ártatlan lelkekben él egy másik élet
Kik hisznek a csodákban, a szépben a jóban
Ők ott élnek majd egy másik paradicsomban
Ott élnek még ha csak képzelet is az egész
De a gyermeki elme csodákat szül,velük mesékben élsz
De szemünket nyitva tartva nem látjuk a csodát
Ha lehunyjuk és hiszünk átjár a szívünkön át
Sok ember távozott de hagyott valamit a földön
Melyeket csak akkor látunk ha lelkünkben él az öröm
8 hozzászólás
Beya, ez gyönyörű!!! Ez lett most a kedvenc versem!! :-))
Annyira igaz! És annyira – nem találok szavakat -, köszönöm, hogy ilyen isteni verseket írsz, és hogy elolvashattam, élmény volt!! Most olyan jó kedvem lett! Ezért szeretek vidéken élni, mert néha találni olyan helyeket, ahová az ember elvonulhat gondolkozni, merengeni egy álomvilágba, amit a szívünkkel láthatunk csak.
Puszi
Szerintem nem lett ez most nagy szám! De azé köszi a hozzászólást,egyébként a Faun labirintusa cimű film ihlette a verset!
Dehogynem! Igenis nagy szám! Nekem nagyon bejön! Felderít, és jó kedvem lesz, mert olyan kis aranyos versike!!
Kedves, szép vers…a mondanivalója komoly…mégist azt hiszem, a gyermek mindig ott van legbelül a felnőtt emberben is…hiszen olyan szívesen olvasunk, gondolunk és vágyunk arra, amire a gyermek lélek rácsodálkozik…amiről írtál! Bármilyen a világ, titokban várjuk a csodát:)
gratulálok, jó volt olvasni!
üdv:Roni
🙂
3 versed elolvasása után már szinte biztos, hogy egy rugóra jár az agyunk.
A Világ és most meg ez? Mintha ugyanazokat a témákat járnák körül…
De ez jó…
Miki! Mi volt a harmadik amit elolvastál? Hát van az úgy hogy két ember hasonlóan gondolkozik! Köszi a hozzászólást!!!
Az Élet volt a harmadik…
És nincs mit…
Kedves Beya!
Nagyon nagy koronát tettél az utolsó versszakkal a versed egyébként is magas "homlokára".
Szép, és nagyon igaz gondolatok!
Üdvi: d.p.