Nem akarok többet, mint egy nyugodt percet,
mikor a tűz lángja teám alatt serceg.
Máris időtlenné válik a pillanat,
ezer év telhet el egyetlen perc alatt…
Nem akarok többet, mint egy meghitt órát,
mikor felragyognak a bölcs lelkű hórák.
Csend ül a jobbomon, a balomon béke,
egy órája ülök…, s talán ezer éve…
Nem akarok többet, egy önfeledt napot,
amelyen lelkemben újra gyermek vagyok.
Biztonságot érzek anyám, apám mellett,
s időtlen időkig lennék boldog gyermek…
Nem akarok többet…, kicsit nyugton lenni,
legalább fél órát ne zavarjon senki!
Csak a csend és béke járja át a lelkem,
s megkerül elvesztett, nagy kincsem…, türelmem.
7 hozzászólás
Kedves Alberth!
Sokszor nem is akarunk többet, mint csendet nyugalmat, türelmet.Szép sorok!
Szeretettel:Marietta
Bizony, néha egy nyugodt perc jólesik vagy jólesne!:)
Egyébként pont egy "ördögi" mennyiségű karaktert használtál fel!
Gratula!
Barátsággal:Fél-X
Kedves Albert,
amikor sok a zaj körülöttünk, magányra vágyunk. De ha kevés, akkor a nyüzsgés hiányzik.
A fél óra nagyon kevés idő, mégis sok, ha tele van a hócipőnk…
De jó lenne újra gyermekké válni, a szülők biztonságában…!
Kedves Alberth!
Bizony jó lenne időnként biztonságban, boldog gyermekként élni. Van, hogy néhány nyugodt perc, amire legfőképp vágynánk, ebben a rohanásban, nyüzsgésben. Nekem nagyon "bejött" a versed, éppen telitalálat!
Szeretettel gratulálok alkotásodhoz mind verstanilag, mind tartalmilag!
Zsóka
Sokszor én is másra sem vágyom mint erre. Nagyon szépen írtad le.
szeretettel-panka
Köszönöm hogy olvastatok: kedves Marietta, Fél-X, Irén, Zsóka, Panka!
Mai világban a belső nyugalom nagy kincs, nem szabad elveszíteni.
Alberth
Kedves Alberth!
Nincs is jobb a nyugodt perceknél.Szépen leírtad.
Barátsággal:Ági