S aztán Újra.
Nem baj, ha szívemet szúrja
Száz tövis.
Szavad egyenként kihúzza,
Csak mond! Mond újra
Meg újra.
Hangod felvidít,
Mint gitár húrja
Csak mond újra
Meg újra.
S ha már szívemből
Egyetlen vér sem cseppen,
Ha újra fülembe
Súgod csendben,
Nálam nem lesz
Gyógyultabb ember.
Mond, míg élek!
Mond el újra, meg újra!
Fülembe csengjen
Szíved húrja,
Míg csókod szemem
Örökre lehunyja.
5 hozzászólás
Gratulálok, szívhez szóló, szép szerelmes vers!
Kedves Marica!
Szerelem és fájdalom ugyanazon úton járnak.
Gratulálok, Judit
Kedves Juditka!
Szép szerelmes vers. Újra, meg újra hallani akarjuk ami szívünknek kedves. Jó volt olvasni.
szeretettel üdv:Vali
Nagyon szép és szívbe markoló vers! Én is elolvastam, újra meg újra!:)
Gratula!
Barátsággal:Fél-X
Marica, bocsánat a név tévesztésért, – az előttem szóló Judit nevét írtam.
Szeretettel:V.