Szemben ültünk, szájából folyt a pogi,
mint egy vad patak tajtékzó habjai.
Bőrtáska ölében, azon a morzsák,
a szegecseket majdnem eltakarták.
Zötyögtünk a téli macskaköveken,
néztünk egymás mellé rezzenéstelen.
Köröttünk a városi szürke, bacik,
nem frissül a kép, nem jön még tarka snitt.
Ez a monotonság tűnjön tavaszra,
újat hozzon holnap, derűm fakassza.
Most még nincs szín, csak bambuló fejtömeg,
egyszer csak leszáll fiatal, öreg.
Karcolhatna égre fényt áramszedő,
arcom lehetne végre virágmező.
De a mozdulatlan nézés rá kiül,
nem érkezik élet a morzsán kívül.
18 hozzászólás
a zárása felemelte az egészet. szeretettel
Köszönöm, Andy. Hiába, a tél nyomaszt.
Üdv,
A.
Kedves Andrea!
´néztünk egymás mellé rezzenéstelen´
…nagyon,nagyon jßó megfiugyelések!
Gratulálok:sailor
Szia sailor!
Nagyon kedves, hogy benéztél. Ugye nem "rezzenéstelen"? 😉
Köszönöm szavaid.
Üdv,
A
Nem,nem ´rezzenéstelen´!
Szép napot:salor
Örülök, kedves sailor.
Ma nálunk nagy erősségű szél várható. Szeretettel küldök belőle neked, hogy haladjon neved. 😉
Üdv,
A.
Egy szürke nap, a jelenlegi szürke világban. Tényleg, valahogy így van. Mennyivel másabb az a morzsa akkor amikor minden körülötte vidáman igazi életre kel.
Marietta
Szia Marietta!
Lájkolandó bejegyzés. 😉
Most nagyon tavaszi az a morzsa, ha csak az időjárásra gondolok. De attól tartok, a villamos atmoszférája ugyanaz… Azért mégiscsak jobban érezzük magunkat, ha jobb az idő, nem?
Köszi.
Üdv,
A.
Vettem, az adást! 🙂
naná, hogy jobban érezzük magunkat. 🙂
Örülök. Húsz deka tavaszt legyen szíves, a végállomásig csak kitart. 😉
Kedves Andi!
Előbb utóbb itt a tavasz és remélhetőleg eltűnik ez a közöny.
Szeretettel olvastalak: Ica
Szép is lenne, kedves Ica, de ugye a remény a leghosszabb életű…
Üdv,
A.
Villamoson az idő mint villám oson :))))
Jó kis életképet rajzoltál, kedves Andrea.
Üdv: Klári
:)))))))
Ez aranyos.
Na, akkor jöjjön a busz, metró, vonat és társai. Fülhallgatók, mobilok, tabletek. Tiszta gáz, de a zsebeseknek jó terep…
Üdv,
A.
Szia Andi !
Nagyon tetszett a versed, parádésak a szójátékok:)
Szeretettel: Zsu
Szia Zsu!
Köszönöm, örülök, hogy így gondolod.
Üdv,
A.
Kedves Andrea!
Remekül írtad le a mindennapok téli hangulatát. A melankolikus hangvételbe vegyül egy kis bizakodás tavasz ügyben, aztán visszazökkenünk a beletörődött mozdulatlanságba. Nagyon szemléletes a záró versszak.
Szeretettel: dodesz
Szia kedves dodesz!
Köszi, hogy benéztél. Én már ezt a verset el is felejtettem, de a szitura emlékszem. A 17-esen történt Budapesten. Örülök, hogy tetszett neked.
Üdv,
A.