Zeng a csend, a Láthatatlan,
Szél ver mezőn szürke sátrat.
Szemem kémlel fáradatlan:
Látok Mindent, ez mind látszat?
Hallok egy szót: szívem vágyát,
De jaj! Lassít és kimerül.
Hátrahagyva zubogását
A hang ólommá nehezül.
Mélyre süllyed akaratlan,
És álomba szenderül.
Föld alatti kihűlt katlan:
Ki holt, mind ide menekül.
Szívem perzsel, tüze éget,
Lángol, lobban, majd lehűl.
Fürkészem a sötétséget…
Miért hagytatok egyedül?
3 hozzászólás
“Fürkészem a sötétséget?
Miért hagytatok egyedül?”
Szomorú elhagyottnak lenni.
Szeretettel: Rita 🙂
Szia!
Ez is tetszett. Tehát a többi is.
Üdvözlettel: Szabolcs
Köszönöm, örülök, hogy tetszettek.