Földi, “boldog” Föld napját neked!
Jól tudom, hogy mi csinálsz, én egy
gépen gondolattal gépelek,
s kérdezni szeretnélek arról,
hogy keletről kel fel a műhold,
és hogy mit nyugtáznál magadról?
Vagy miért dorozmás – lehetne
simán lapos – fogyó és teli,
amikor éppenséggel mindig
minden csak külcsín, látszólagos?
De még mielőtt válaszolnál,
valamit elárulok neked.
Csak egy nyúlfarknyi pillantás, kész,
s azonnal érkezek, mint a fény,
mert űrhajóm vágtat, szélsebes,
parancsolom, tüstént “megszeress”!
Ez a nagy titok: Ember! Neked
már nincsen itt a helyed, hiszen
beszűkült tudatoddal te ezt
képzeled. És az áldott, ékes
kincset, mit ajándékba kaptál,
abból kártyavárat bütyköltél
és hozzámatattál, hogy aztán
a nyakadba zúduljon a sok
szemét. Én visszahoztam neked,
földi, és ezt dobtam le eléd.
És miről nem szól? Na, ezt mostan rád bízom.
2 hozzászólás
“És az áldott, ékes
kincset, mit ajándékba kaptál,
abból kártyavárat bütyköltél”
Remek sorok.
Szeretettel: Rita 🙂
Kedves Eferesz!
Szebben,jobban nem lehetne kifejezni
mi zajlik ma..Ebben a néhány sor
tükrében tisztán látszik:
“És az áldott, ékes
kincset, mit ajándékba kaptál,
abból kártyavárat bütyköltél
és hozzámatattál, hogy aztán
a nyakadba zúduljon a sok
szemét.”
Gratulálok!
Szeretettel:sailor
Legyen szép napod!