Hogy apám elmegy hamar, már tudtam.
Sírtak a hársfák akkor… májusban.
Sírtam én is, darabokra törtem,
de akkor kelt ki a mag a földben…
Ilyenkor, májusban nincsen szünet,
nem lanyhul percre sem a lendület.
Ahogyan robban a szín, az illat,
s az álom-csillagpor hajnalig hat…
A mező mint terített asztal áll;
hát hogy jöhet itt szóba a halál…
A mennyben palotám lesz, nem garzon,
ha egyszer én is… én is elalszom.
Ilyenkor tudom, nem leszek árván,
biztosan érzem, így május táján…
10 hozzászólás
Kedves Klári!
Ez nagyon szép vers! Egyszerre szomorú, de mégsem letört… Biztos, hogy nem leszel árván… Örültem versednek!
Szeretettel: gleam
Kedves gleam!
Köszönöm, hogy szépnek találod a verset! Valóban nem letört, mert hiszem, hogy a halált legyőzte az Élet, mert az élet és a szeretet erősebb a halálnál. 🙂
Szeretettel: Klári
Szia Klári! Biztosan érzed, biztosan tudod. Az élet mellett ott van a halál, és fordítva is. És a végén, az Ő akaratából az Élet nyer! Klassz vers! Gyarapszik a kincs! Üdv: én
Köszönöm szépen, Laci! Pontosan így van, ahogyan írod. 🙂
Üdv: Klári
Megható kedves Klári a versed, de benne van az élet a tovább…
Szeretettel
Ica
Kedves Ica!
Édesapám halála nagyon fájdalmas volt, de azt akartam a verssel kifejezni, hogy az élet erősebb.
Köszönöm szépen a véleményedet! 🙂
Szeretettel:Klári
Drága Klári!
Így május táján magam is érzem…
Mindkét szülőm távozása májusban ért, nekem azóta szomorúak a májusok. Talán azért is hatott meg annyira ez a gyönyörűséges versed.
Szívemből szóltál. 🙁
Ölellek szeretettel,
Ida
Drága Ida!
Bizony, szomorú néha a május, akármennyire is a legszebb hónap – legalábbis nekem. Örülök, hogy a versem a szívedhez szólt. 🙂
Szeretettel ölellek: Klári
Kedves Klári!
Nagyon tetszett a versed! Nem könnyű (legalábbis nekem) ilyen passzos rímeket, megtartott szótagszámot kihozni úgy, hogy szép, jó, megható legyen a vers, és közben ne érződjön, hogy "művi".
Gondolom mér régóta írsz verseket. Jó kincsgyűjtést a mennyben (ahhoz, hogy valakinek palotája legyen ott, kincseket kell gyűjteni ott, gopndolom)!
üdv Deepr
Kedves Deepr!
Jólesnek a szavaid, köszönöm szépen. Ami azt illeti, mindössze 14 éve írok verseket, és akkor már jócskán benne voltam a korban.
Eleinte nem nagyon figyeltem a formára, bár a rímekhez már akkor is ragaszkodtam. Az a tapasztalatom egyébként, hogy manapság sokkal nagyobb kereslete van az ún. szabad verseknek. Lehet, hogy átváltok arra. 🙂
A kincset nem a mennyben, hanem a földön kell gyűjtenie az embernek, a mennyben már minden kincs az övé lesz, mert amit szem nem látott, fül nem hallott, emberi szív meg sem gondolt, olyan otthont készít Isten az Őt szeretőknek. 🙂
Üdv: Klári