Ne ölj! – Könyvbe rótt könny,
kőről még rád köszön
tíz neked szóló fék…
A Föld még mindig ég,
füsttől borús az ég.
Ne ölj! – S az ember ölt
piramisok között,
Colosseum alján,
várak, pincék falán
milliárdnyi halál…
Ne ölj! – S az ember ölt,
és indokot költött
hozzá sok őrült ész,
hogy csak fürödni mész…
Gázcsapból folyt a vész!
Ne ölj! – A temetők
kérik a Teremtőt:
ártatlan milliók,
szegények, gazdagok,
csecsemők és aggok
féltik a nagy vagyont,
egyetlen életük,
s ha golyó szíven üt
bárkit is védtelen,
mit ér az értelem?
Ne ölj! S az ember ölt,
vad fegyverekre költ
ma is… Még gyűlölet
vezérel szíveket
a szeretet helyett?
1 hozzászólás
Kedves József+
A szinte hihetetlen gonosz emberi kegyetlenség 70. évfordulójáról emlékeztél meg versedben. Elképzelni is nehéz, hogy embernek született élőlény agyában hogyan foganhatott meg ilyen szörnyűség… Ilyen brutalitásra nem lehet azt írni, hogy a versed szép, de azt igen, hogy nagyon jól foglaltad össze a gondolataidat.
Az emberek nem tanulnak, mert öltek, gyilkoltak őseink is, most is folyik a vér sok helyen, háborúban halnak meg ártatlanok, és azt hiszem, ez sosem fog megállni. Vannak embernek nevezett szörnyetegek, akik a gyilkolásban lelnek örömet.
Nagyon jól megkomponált versedhez gratulálok.
Szeretettel: Kata