Elsuhant mellettem egy apró gondolat,
szerettem volna megfogni, de elszaladt.
Olyan szép volt, mint egy színpompás árnyalat,
nem maradt más nálam, csupán a hódolat.
szerettem volna megfogni, de elszaladt.
Olyan szép volt, mint egy színpompás árnyalat,
nem maradt más nálam, csupán a hódolat.
A szépet kell elcsípni, vitrinbe zárni,
rája mindig úgy vigyázni, mint értékre,
mert ki tudja, hogy különben visszatér-e,
az embernek mindvégig erre kell vágyni.
rája mindig úgy vigyázni, mint értékre,
mert ki tudja, hogy különben visszatér-e,
az embernek mindvégig erre kell vágyni.
Tudom, hogy nehéz, hisz számtalan gond emészt,
tán épp ezért, foglyul kell ejteni, mi szép,
hogy az meg ne semmisüljön semmiképp,
ne az legyen sohasem, ami elenyész.
tán épp ezért, foglyul kell ejteni, mi szép,
hogy az meg ne semmisüljön semmiképp,
ne az legyen sohasem, ami elenyész.
2 hozzászólás
Kedves Rita!
Igen:”A szépet kell elcsípni, vitrinbe zárni,
rája mindig úgy vigyázni, mint értékre,”
Az értékekre ügyelni kell!
Nem szabad hagyni,hogy a kicsinyes felfogás
értéktelenné tegye!
Gratulálok!
Szeretettel:sailor
Szép napot!
Szép napot!
Kedves Sailor!
Megtisztelő számomra, hogy mindig olvasod a versem. Köszönöm szépen az érdeklődést és a kedves szavaid.
Szeretettel: Rita 🙂