Tudom, most rossz nagyon,
Azt kéred mindenki hagyjon,
Fájt a szó, az üzenet,
Mert tudod, hogy nem szeret.
De hinned kell a sorsban,
Egy kedves szóban,
Mert tudom, hogy van egy ember valahol,
Kinek szíve érted zakatol.
Ki lehozza neked a csillagokat,
Ki örök életre boldogságot adhat,
Nézz a nap felé, tekints előre,
Ne gondolj a múltra csak a jövőre.
Sírni kár, hisz minden könnyed,
Éles tőrként sebzi lelked.
Gondolj azokra, kik szeretnek,
Gondolj majd rám is, ha fontos vagyok Neked!
4 hozzászólás
Nagyon szép bíztatás, kedves Juliette. Remélem, akinek szól, megérti.:)
Üdv: Colhicum
Köszi szépen:) Tetszett neki nagyon. Eléggé el volt kenődve akkor mikor írtam neki, de bejött;)
Érdekes érzés járt át a vers olvasásakor, a pozitív jövő látásod kellemeses érinti a megtört szíveket, de a könny valamennyire mindig kell, hogy lezárjon az ember egy-egy szakaszt.
Talán az Úr a sírást bánatunk kiöntésére találta ki, persze túlzásba se kell vinni.
Sírás után jön a nevetés és a bánat hamar feledésbe merül.
Kedves,hogy ilyet verset írsz barátnődnek.
Nagyon érezhető, serkentő vers, hogy mindig van tovább egy nagy szerelem után, bár teljesen nem lehet elfeledni, csak egy új és igaz szerelemmel.
Üdvözlettel:Metal Koala
Köszi szépen:) tulajdonképpen nem vt szerelmes, csak tetszett neki egy srác. Érzékeny lélek a csaj, és a srác ezt ki is használta. ezért vt összetörve. De ez majdnem olyan mindha jártak vna…