Félreértések pókhálójában verdeső
legyek, lódarazsak, böglyök.
Száraz potrohok, lábak, meredező
üres bábhüvelyek maradványai…,
hulla-muslicák szárnyai között
porosodó sirámokba öltözött
sértődések falán sikító mámorban
mártírtőrt szívbe mártó véres
kézzel, vámpírajkak szürcsölése
kéjjel..
Mondjátok minek?
Kinek jó, kinek?
Amikor természet-szépség,
angyali ima, egészség,
zöld határ, víz tükre, lepke
szárnya ha lebben, kelepce
nincs.
Ezernyi kincs,
Pantheon hegyén
s poéta egyén
találhat ott virágot ezret,
és selymét fűzöld tereknek
érezd!
Ne vámpír-hálóban végezd,
messzire illanó
szép színű pillangó
légy inkább szeretve
ó, te bohó…, mohó kicsi lepke!