Lassan már őszül odakint,
szállong a hajnal hűvöse,
dicsőségét veszti a nyár
lehullva érett gyümölcse.
Őszi szél téblábol neszén,
leveleket hordva dalol,
sóhajtozik még a volt nyár,
szeme messze jár valahol.
Letűnt időt keres-kutat,
ringó tájakon fut tovább
sárgulva vénülőn az út,
ránk hagyja szállongó porát.
Múlik a nyár, s mintha látnám
a messzeségen lábnyomát,
túl a réten, erdők mélyén
hallom madárdal bársonyát.
Ma még nyár van vagy tán már ősz,
halódón fúl a nyárutó,
kinn a határ vöröslőn jár,
színe szemeknek nyugtató.
Szelíd árnyak közé vegyül
az alkonyi sóhaj nesze,
s csendjébe hull éji tájon
a szomorú nyár hűs keze.
7 hozzászólás
Kedves Zoltan!
!
Szomorkás,fájóan szép sorok!
Képeid,hasonlataid nagyon jók!
"Múlik a nyár, s mintha látnám
a messzeségen lábnyomát,
túl a réten, erdők mélyén
hallom madárdal bársonyát"
Gratulálok:sailor
hallom madárdal bársonyát…
Kedves sailor!
Köszönöm szépen hogy írtál nekem s hogy találtál némi szépséget versemben!
Üdvözlettel köszönve látogatásodat!
Zoltán Kaposvárról 🙂
Szia Zoli! 🙂
Ez a versed már első olvasás közben nagyon megfogott, egyszerűségével és szépségével elragadó.
Gyönyörűen vitted végig a megszemélyesítést, hangokkal, hangutánzó szavakkal, képekkel kísérted. Elandalodik az ember, pedig "elmúlás" kategóriába tetted. Valóban az, hiszen elköszön a nyár, maga után hagy mindent, átadja a helyét. Ez önkéntelenül is magával hordozza az élettel való párhuzamos gondolatot, ettől még nagyobb a súlya.
Érdekesen alakítottad a rímképletet, mert csak az első keresztrímes, a többi következetesen ABCB. Nem tudom, hogy ez szándékos-e, de jót tett a vers hangulatának, mert az elsőnél kicsit megszalad, aztán lassul.
A harmadik szakaszban a "tovább" után, az ötödikben a "nyár van" után vesszőt tennék. A rímeken lehetne csiszolgatni – "hűvöse – gyümölcse". Ez pl. egy kicsit erőltetett.
Nagyon tetszik a versed, hangulatos, jó volt olvasni.
Köszönöm az élményt. 🙂
Szeretettel: Kankalin
Kedves Kankalin!
Igazán köszönöm szépen törődésedet velem, s verseimmell! Annyi szépet kapok tőled, s tanító "jelleget" mit meg sem érdemlek! Oly mélyek a szavaid, hogy a versem nem ér annyit mint a hozzászólásod, mit igyekszem alkalmazni.
Köszönöm szépen értő olvasásod s annak értékét mit kifejezel érzelmeidben versem iránt!
Írok majd hosszabban, de temetésre készülünk ezen órákban.
Üdvözlettel köszönve látogatásodat Zoltán és Gabi Kaposvárról!
Kedves Zoltan!
" HOGY TALÁLTÁL NÉMI SZÉPSÉGET VERSEMBEN"
sokat!
Szép napot: sailor
Szia!
Nagyon tetszik ez a versed. Gyönyörűen ábrázolod, fested le a múló nyarat, a lassan belopakodó őszt. Nekem ez, egy csodás versfestmény- Köszönöm az élményt. üdv hundido
Kedves hundido!
Köszönöm szépen, hogy foglalkoztál írásommal mit örömmel fogadok Tőled! Nagyra értékelem gondolataid mélységét,
s érzéseidet mit kifejezel érzelmeidben versem iránt!
Kik írunk így vagyunk mindannyian, hogy szeretünk írni, mert szeretjük a szépet, és szeretünk műveinkkel adni valamit!
Olyat mire a szívünk indít ott belül mélyen a rejteken. Ha sikerült megörvendeztenem Téged, ez engem boldoggá tesz!
Üdvözlettel köszönve látogatásodat, s fáradozásodat mit értem is teszel kedves szavaiddal!
Zoltán Kaposvárról 🙂