Ősöknek fája,
világot látja,
lelkek őrzője,
régi törvénye.
Ősöknek fája,
lelked vigyázza,
parancsa ébreszt,
mondja hogy létezz!
Ősöknek fája,
mesél magába,
holdról, a napról,
regél a múltról.
Ősöknek fája,
él a világba,
múltat megőrzi,
lelkedet tölti.
Ősöknek fája,
hősök tanyája,
parancsa annyi,
csak megmaradni!
2 hozzászólás
De szívesen megmásznám azt a fát és onnan nézném a versfelkeltét…
Azzal, hogy leírtad ezt a verset, azzal azt hiszem te is ültettél egy ősök fáját:) csak aztán öntözd rendesen, hogy további ilyen verseket teremjen;)
Üdv: Áfonya
Kedves Áfonya!
Nagyon szépen köszönöm….
Áldással!
Regös