Felmentjük, ha kell, felkenjük magunk,
az angyalok szelíden szeretnek.
Szentek is ugyanannyira vagyunk,
mint máglyára ítélt eretnek.
Ugye, nem hiszed hogy más vagy, ember?
Az éj trónján ülsz, mindentől vakon.
A te álmaid is lelövik egyszer,
szóval, ne féltsd a lovakat nagyon.
6 hozzászólás
Kedves Netelka!
Hm. Érdekes vers. Bizony gyakran lelövik az emberek álmait.
Ági
Kedves Etelka!
ez nagy vers! nem ragozom, minden további elemzés csak rövidíti az időt a vers értő befogadásához
Üdv: Cal
Ágnes, Cal, köszönöm nektek!
Erika
Bocs, értem én a verset, az utalást, stb., de nem tudok túllépni a "szeretnek-eretnek" rímpáron. Sírok és nevetek rajta egyszerre, néha azt hiszem borzasztó, máskor meg, hogy zseniális, nem is tudok a többire koncentrálni. Majd később megint jövök.
Üdv,
Poppy
Gyere, mert tényleg érdekel, hogy rossz vagy sem – nem sértődöm meg, ha rossz 🙂 Valószínűleg erőltetett, de … nem tudom, tudnék-e jobbat.
Jo kis vers, az "eretnek"-nel nekem hianyzott a többesszam, bar teny es valo, hogy nagyon butan hangzana- eretnekek. A masodik versszak nagyon jol sikerült, elgondolkodtato az egesz. Örülök, hogy itt jartam,
H.