Schicksal
Schicksal, du Zaubrer, o werfe nur Schatten,
Tiefen und Höhen mir hin in die Wege,
Denn auf der Ebne, der einförmig glatten,
Schwanket man ewig nur säumend und träge!
Laß dein Gewitter nur blitzend umtosen
Die mir am Lebensbaum keimenden Blüthen;
Wenn's auch entblättert die schwankenden losen,
Wenn nur die edlen zu Früchten erglühten!
Helene Branco
(1816-1894)
Sors, te varázsló…
Sors, te varázsló, vesd rám csak az árnyat,
Vezesd utamat magasra és mélybe,
Mert síkon az ember lustává válhat,
Tétováz folyton, s célba késve ér be!
Hagyd, hogy viharod a virág zsengéket
S a termést megtépázza életfámon;
Akkor is, ha letépi a gyengéket,
S csak nemes, ért gyümölcs marad az ágon!
Szalki Bernáth Attila