Rata
Joe vagyok, a félelmetes seriff,
lovam úgy szárnyal, mint valami griff.
Minden lövésem rögtön célba talál,
úgy is hívnak engem: a Vadnyugati Halál.
Eta
Csattogó Szárny vagyok, a büszke indián,
vadhúson nevelkedtem, nem pediglen pián.
Erős vagyok én, mint a préri bölénye
s vagyok fehér gyilkosoknak rettegett réme!
Eta
Éles Karom vagyok, a bátor rézbőrű,
törzsünk sorsa bizony kicsit sem könnyű.
Ha a sápadtarcúak életünkre törnek,
a skalpjukat veszem; jó lesz lábtörlőnek.
Eta
Surranó Nyíl vagyok, a gyorsan, csöndben futó,
vagy szoktak hívni így is: a Lopakodó.
A gaz sápadtarcút csendben becserkészem…
Törzsem védelmében kiveszem a részem.
Eta
Ülő Bika vagyok, a préri új reménye,
az indiánlét edzett már eddig is keményre.
Gyilkos fehérfajzatoknak nincs okuk reményre:
ha összetalálkozunk, az életüknek vége.
Eta
De ki vagyok én? Hát Pukkanó Palack,
a domb tetején lakó mindig szomjas paraszt.
Tőlem aztán nőhet a kertben a sok tarack:
ahhoz is lusta vagyok, hogy irtsam a gazt.
Víz helyett biz' bort iszok, mert nagyon szeretem,
hús helyett meg dió az én fő eledelem.
Rata
Jim vagyok, a párbajhős, kit nem fog a golyó,
ellenfeleim hulláit viszi a folyó.
Revolverem előrántom s durrantok nagyot;
ellenfeleim szemében a Halál vagyok.
Rata
Dick vagyok, kit musztáng repít a hegyeken át,
lasszóval szelídítem a sok vad indiánt.
Nyilaiknak hegye sohasem sebez ám meg,
hogyha köztük megjelenek, mindegyik remeg.
Rata
Bill vagyok, a lókötő, kit kerget sok seriff.
Puff, ezt mondja fegyverem s nem pedig hogy piff.
Elhajtom a marhákat és egyet sem hagyok,
mégis azt mondják sokan, a marha én vagyok.
Eta
Joe vagyok, a kemény cowboy,
a vadnyugat nagyon komoly:
útvonalam jelzi nyomor,
halálhörgés és hullasor.
Rata
Jack vagyok, kit úgy neveznek: a kemény legény,
csak húst eszek s úgy nézek ki, mint egy vad bölény.
Széles prérin vágtatok, de probléma van ám:
lovam helyett valaki egy bikát tett alám.
Eta
George vagyok, az ütős cowboygyerek,
valakit a suliban mindig megverek,
de inkább kerülöm is az iskolát:
a préri az én világom, az angyalát!
Rata
Ron vagyok, s a lakhelyem egy kietlen kanyon,
vadregényes ez a táj, de unom már nagyon.
Kemény vagyok, ám úgy érzem, sokra nem viszem;
hogy a lónak öt lába van, azt is elhiszem.
Rata
Dan vagyok, a puszták réme,
bölényhúst eszek ebédre.
Whiskyt keres tekintetem,
csak skalpomat veszíthetem.
Rata
Sam vagyok, a marhapásztor,
kiraboltak már vagy százszor.
Nagyon kemény itt az élet;
hol szerzek most jó ebédet?
Rata
Fred vagyok, a veszedelem,
a bajt mindig én keresem.
Fegyverem jó, kezem biztos;
miért lennék rendőrbiztos?