Rund um Szeged
Hoffnung, und Erinnerung erwacht,
rund um Szeged
irgendwann im Frühling hin
aus Liebe hab’ ihn umgebracht.
Die fantastischer
glorreicher Stadt
in die Arme vergraben,
dass ich strahlend
wie der Phönix
noch glorreicher lieben kann.
Ich, der einzige wahre
ungarische Fluss den Magyaren,
keine Lust auf die weiten Meere,
das Ebene, mir genügt schon.
Übersetzung Mucsi Antal
A Tisza
Szeged táján
Emlék ébred és remény,
Szeged táján
Valamikor tavasz táján
Szerelemből öltem én.
Délibábos
Dicső várost
Karjaimba temettem,
Hogy ragyogva
Fénix módra
Még dicsőbben szeressem!
Én a szegény magyarság
Igaz, magyar folyója,
Nem vágyom tengerekre,
Elég nekem a róna
Juhász Gyula